Elizabeth van Brunswijk

Elisabeth trouwde op 25 januari 1252 in Brunswijk (nu heet deze Duiste stad Braunschweig) met Willem II, graaf van Holland, die in 1248 in Aken tot rooms-koning werd gekroond. Zij kregen twee kinderen: in 1254 een zoon, de latere graaf Floris V, en in 1255 een dochter, Machteld, die al op jonge leeftijd stierf.

In november 1255 vergezelde Elisabeth haar man naar Duitsland. Daar werd ze tijdens een uitstapje ontvoerd door ridder Herman von Rietberg. Hij beroofde haar van haar kostbaarheden en zette haar op zijn burcht gevangen. Enkele Duitse edelen en ridders bevrijdden Elisabeth uit de burcht.

Op 28 januari 1256, Elisabeth verbleef nog in Duitsland, kwam haar man graaf Willem II tijdens een veldtocht tegen de Westfriezen om het leven. Zijn lichaam werd verborgen. Pas 26 jaar later zou zoon Floris het lichaam van zijn vader in West-Friesland terugvinden.

Elisabeth vertrok onmiddelijk naar Holland toen zij hoorde over de dood van haar man.

Hun tweejarige zoon Floris (de latere graaf Floris V) kreeg zijn oom, Floris ‘de Voogd’, zijn naam zegt het al: als voogd. Toen zijn oom in 1258 overleed, kreeg zijn tante Aleid van Avesnes de voogdij over de jonge Floris.

Elisabeth stierf op 27 mei 1266. Zij werd begraven in de kloosterkerk van Middelburg.

Nadat het lichaam van graaf Willem II in 1282 was teruggevonden, werd hij in deze kerk naast zijn vrouw begraven.