Willem I

Willem I was de tweede zoon van graaf Floris III en Ada van Schotland. Waarschijnlijk heeft Willem zijn jeugd aan het Schotse hof doorgebracht. Voor de eerste maal is de naam van Willem vermeld als hij in 1189 met zijn vader graaf Floris III deelneemt aan de Derde Kruistocht onder leiding van de Duitse keizer Frederik Barbarossa. Zijn vader en de keizer overleden tijdens de kruistocht. Willem sloot zich toen aan bij het kruisleger van de zoon van de keizer. Hij was in juli 1191 aanwezig bij de verovering van Akko (ook Acre genoemd, een havenstad in het noorden van het huidige Israël). In september 1191 keerde Willem naar Holland terug.

Terug in Holland kreeg hij al direct grote conflicten met zijn broer graaf Dirk VII. Willem I zocht steun bij opstandige bewoners van West-Friesland. Het kwam in 1195 tot een ware veldslag tussen de legers van de beide broers bij Alkmaar. Graaf Dirk VII behaalde de overwinning en Willem I sloeg op de vlucht. Na veel onderhandelingen legden de broers de strijdbijl neer.

Willem trouwde in 1197 met Aleida van Gelre, de dochter van Otto I, graaf van Gelre en Zutphen, met wie hij aan de Derde Kruistocht (1189-1192) heeft deelgenomen. De moeder van Aleida was Richarda, dochter van de hertog van Beieren. Willem en Aleida kregen vijf kinderen: Ricardis, Ada, Floris (de latere graaf Floris IV), Otto en Willem.

In 1203 overeed Willems broer graaf Dirk VII. Dirk’s echtgenote Aleid wilde dat hun dochter en enige kind Ada de nieuwe gravin werd. Direct na de dood van Dirk VII liet zij daarom haar dochter Ada trouwen met graaf Lodewijk van Loon. Willem I accepteerde dit niet omdat hij wil zelf graaf wilde worden. Hij beschouwde zichzelf na de dood van zijn broer als Willem, graaf van Holland. Er volgde een strijd tussen de familieleden en hun helpers. Deze strijd noemen we de ‘Loonse Oorlog’.

Willem I leek snel aan de winnende hand. Lodewijk van Loon en Aleid, de echtgenote van de overleden graaf Dirk III, vluchtten in 1203 naar Utrecht. Ada werd in 1203 als gevangene naar Engeland gestuurd, waar ze bijna vier jaar zou blijven. Maar Lodewijk van Loon had nog niet opgegeven. De strijd duurde voort tot 1206. Pas na nieuwe onderhandelingen stopte deze oorlog. Zeven jaar later - in 1213 - was Willem I voor de eerste maal onbetwist graaf van heel Holland.

Internationaal had Willem I veel aanzien. Hij probeerde meer macht te krijgen en steunde de Duitse keizer Otto IV. Met zijn schoonvader, de Gelderse graaf Otto I, nam hij in 1214 met een leger deel aan de strijd tussen keizer Otto IV en Frederik II. Maar de tegenstander won en graaf Willem I en zijn schoonvader Otto I worden gevangen genomen en pas vrijgelaten na betaling van een hoog losgeld.

Willem I koos hierna de zijde van keizer Frederik II en nam een onverstandige beslissing door zich aan te sluiten bij het keizerlijk leger, dat ten strijde trok tegen de Engelse koning. De Engelse koning was woedend en verklaarde dat hij niet langer Willem I als graaf van Holland beschouwde, maar zijn steun gaf aan Lodewijk van Loon. Zelfs de paus was boos op Willem I.

Om weer in een goed blaadje bij de paus te komen, besloot Willem I in 1215 opnieuw op kruistocht te gaan. Hij stond aan het hoofd van een vloot van 220 schepen afkomstig uit Holland, Friesland en de omgeving van Keulen. Met zijn vloot hielp Willem I mee aan de verovering van de havenstad Damiate (nu heet de stad Damietta en ligt in Egypte).

De graaf, die inmiddels al ongeveer vijftig jaar was, ging in 1218 opnieuw terug naar Holland. Tijdens zijn kruistocht was zijn vrouw Aleid in 1218 overleden.

Hij besoot opnieuw te trouwen en koos in 1220 als zijn nieuwe vrouw Maria, de weduwe van keizer Otto IV en dochter van de Brabantse hertog. Dit huwelijk gaf graaf Willem I zeer veel aanzien: hij trouwde met de weduwe van de Duitse keizer! Zij kregen geen kinderen.

In Holland en Zeeland steunde graaf Willem I de opkomst van de eerste steden. Hij gaf sommige steden stadsrechten. Zijn echte belangstelling heeft echter zijn hele leven in het buitenland gelegen.

Graaf Willem I overleed op 12 februari 1222 en is begraven bij zijn eerste vrouw Aleida van Gelre in het klooster van Rijnsburg.