Henriëtte d'Oultremont

Henrica (Henriëtte) Adriana Ludovica Flora d'Oultremont de Wégimont was de dochter van rijksgraaf Ferdinand d'Oultremont de Wégimont en Johanna Susanna Hartsinck.

In 1817 werd zij hofdame van koningin Wilhelmina, de vrouw van koning Willem I. In 1839, anderhalf jaar na de dood van Wilhelmina, vroeg Willem I Henriëtte ten huwelijk. Dit leidde tot opschudding in de koninklijke familie, in de regering en in het land. Henriëtte was geen prinses, was Belgische en was rooms-katholiek. Ze werd spottend 'Jetje Dondermond' genoemd. De ophef was zo groot dat Willem in maart 1840 afzag van het huwelijk. Na zijn aftreden op 7 oktober 1840 vertrok Willem naar Berlijn. Hij noemde zich voortaan graaf van Nassau. In Berlijn trad hij in 1841 alsnog in stilte in het huwelijk met Henriëtte. Zij was 48 jaar en Willem 68 jaar. Henriëtte en Willem woonden in Berlijn in het paleis Unter den Linden. Henriëtte kreeg de titel gravin van Nassau.
Willem overleed in Berlijn in december 1843. Henriëtte verhuisde naar haar kasteel Rahe in Laurensberg bij Aken. Daar overleed zij 20 jaar later in oktober 1864, 72 jaar oud. Op haar eigen verzoek werd Henriëtte begraven in haar familiegraf in Wégimont.