Marianne van Oranje-Nassau

Wilhelmina Frederica Louisa Charlotte Marianne was het jongste kind van de latere koning Willem I en Wilhelmina van Pruisen. Toen zij drie jaar oud was kwam ze voor het eerst in Nederland.

Zij trouwde in 1830 met haar neef Albert van Pruisen, een jongere broer van de latere keizer Wilhelm I. Zij kregen vijf kinderen, waarvan er twee jong stierven.
Het huwelijk tussen Marianne en Albert was slecht. In 1845 verliet Marianne haar man en kinderen en vertrok naar Italië. In 1848 besloot ze zich te Voorburg op het buiten Rusthof te vestigen. Zij woonde hier samen met haar vertrouwensman en voormalige koetsier Johannes van Rossum. Dit was in deze tijd een grote schande! Kort na haar officiële scheiding van Albert kreeg zij in 1849 een zoon, Johannes Willem. Het Oranjehuis verbrak alle contacten met haar en zij mocht ook nooit meer in Pruisen komen. Haar kinderen kwamen echter in 1849 per trein naar Nederland. Mede om Johannes een 'normale' omgeving te geven kocht zij in 1855 schloß Reinharthausen in Erbach aan de Rijn, vlakbij Wiesbaden in Duitsland.
Marianne stierf op Reinhartshausen op 29 mei 1883. Ze werd 73 jaar jaar. Ze werd begraven in het graf van Van Rossum op het kerkhof van Erbach.