René van Châlon

René was de zoon van Hendrik III en zijn tweede vrouw Claudia van Châlon. Hij was onder andere stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht. In 1530 erfde hij van zijn kinderloos gestorven oom Filibert van Châlon (1502-1530), het vorstendom Orange (Oranje) en een groot aantal bezittingen in Frankrijk.

René was de eerste Nassau die zich prins van Oranje mocht noemen en door bezit van dit prinsdom een soevereine vorst was. Vanaf die tijd noemde hij zich "van Châlon". Hij nam ook de spreuk van de familie "Je maintiendrai Châlon" (Ik zal Châlon handhaven) over, dat hij later wijzigde in "Je maintiendrai Nassau". De Nederlandse wapenspreuk "Je maintiendrai" is hiervan afkomstig.
René trouwde in 1540 met Anna van Lotharingen (1522-1568). Zij kregen één dochtertje, Maria, dat maar 3 weken oud werd.
In 1544 sneuvelde hij in dienst van keizer Karel V in een veldslag bij Saint-Dizier. Hij werd bijgezet in een grafkelder in de Grote Kerk te Breda. René van Châlon werd opgevolgd door zijn neef Willem (van Oranje), die daarmee ook de titel prins van Oranje van hem erfde.