Wilhelmina van Pruisen

Frederica Louisa Wilhelmina, prinses van Pruisen, was de een dochter van koning Frederik Willem II van Pruisen en zijn tweede vrouw Frederika van Hessen-Darmstadt.

Zij werd ook wel Mimi genoemd. Wilhelmina muzikaal en kon goed schilderen. Daarnaast speelde ze graag in toneelstukken aan het hof en borduurde ze; iets wat ze aan het Nederlandse hof later ook zou blijven doen. Op bijna 17-jarige leeftijd werd ze door haar ouders uitgehuwelijkt aan haar volle neef Willem Frederik van Oranje-Nassau, de latere koning Willem I. Als echtgenote van koning Willem I was ze de eerste 'echte' koningin der Nederlanden.
In haar rol als koningin was ze minder geslaagd. Op haar onderdanen kwam ze kil over doordat ze vrijwel alleen contact had met familie en hofdames. Zij kleedde zich op een ouderwets Duitse manier, iets wat tot veel spot leidde bij de vrouwen uit Brussel. Aldaar bracht Wilhelmina met haar hofhouding afwisselend met Den Haag de zomer door. 's Winters werd de tijd op Paleis Het Loo of in het Kasteel van Laken doorgebracht. Ook reisde ze bijna jaarlijks naar Berlijn, alwaar ze representatieve taken uitvoerde uit naam van haar broer Frederik Willem, de koning van Pruisen.
Koningin Wilhelmina werd op 26 oktober 1837 te Delft bijgezet in de grafkelder van Oranje-Nassau.