Burgerlijke Stand

De invoering van de burgerlijke stand was een Franse "uitvinding". De burgerlijke stand zou er bij ons waarschijnlijk niet zijn geweest als ons land geen Franse overheersing had gekend.

Vóór de Franse tijd schreven geestelijken gegevens over doop, huwelijk en overlijden op in dikke boeken van de kerk. Maar ze waren niet altijd erg nauwkeurig en ieder had een eigen manier van opschrijven. Nu kwam er een speciale ambtenaar die op voorgedrukte formulieren opschreef dat er een baby was geboren (geboorteakte), een echtpaar was getrouwd (huwelijksakte) of iemand was overleden (overlijdensakte).

In Frankrijk was de burgerlijke stand al in 1792 ingevoerd. Onder Napoleon werd dit systeem extra belangrijk. Hij voerde namelijk veel oorlogen waar hij veel soldaten voor nodig had. Ook daarom was het heel belangrijk om te weten wie er allemaal in het land woonden en hoe oud die mensen waren. Zo kon worden nagegaan wie dienstplichtig was. Die personen werden vervolgens opgeroepen om zich te melden voor het leger. Dit heette ‘conscriptie’.

Toen Napoleon ons land in 1810 bij Frankrijk inlijfde, voerde hij ook hier de burgerlijke stand in. In 1813 was het afgelopen met de Franse overheersing, maar de burgerlijke stand bleef, evenals andere Franse wetten, bestaan.