Speciale woningen voor armen

Tot 1840 groeide de stad geheel binnen de singelgrachten. Maar in 1840 werden voor het eerst rijen woningen direct buiten deze singels gebouwd, namelijk de Diakoniewoningen (Om en Bij 2a-116). De opdrachtgever wilde met deze 120 huisjes speciaal woningen voor armeren maken.

De woningen waren 4,80 meter diep en 3,35 meter breed, heel klein dus. Op de begane grond was een kamer met bedstede en boven een zolder. De wc bevond zich buiten in een privaat. Ieder huis bezat een voortuintje om groenten of bloemen te kweken.

Deze kleine huisjes betekenden in die tijd toch veel luxe voor de armeren. Vaak moesten zij in sloppen of hofjes wonen, op zolders of in kelderwoningen. Als je als arm mens in zo’n diakoniewoning kon wonen had je veel geluk. De woonomstandigheden waren voor alle andere armen bedroevend slecht.