Evacuatie voor de Atlantikwall

In mei 1942 moesten meer dan 10.000 Scheveningers die vlak bij het strand woonden hun huizen verlaten. In het najaar volgde de grote evacuatie. Op 20 november 1942 liet de Duitse bezetter overal in Den Haag een plakkaat verspreiden, waarin stond te lezen dat een deel van de stad ontruimd moest worden. Iedereen die in een brede strook langs de kust woonde, van Kijkduin tot Clingendael, moest zijn huis uit en ergens anders onderdak zien te vinden.

In 1943 en 1944 bouwden de Duitsers in dit gebied een vestingOok wel fortificatie, veste of verdedigingswerk genoemd. Een vesting is een middel om een stad, een kasteel of zelfs een land te verdedigen.. Deze vesting bestond uit bunkers en een tankgracht en maakte deel uit van de Atlantikwall. Deze 'wal' moest het door de Duitsers bezette Europa beschermen tegen aanvallen van Amerikanen en Britten. De Duitsers waren namelijk zelf in een alles-of-niets-strijd verwikkeld met de Sovjet-Unie, zoals Rusland toen heette, aan het zogenaamde Oost-front.

De gevolgen voor Den Haag waren ingrijpend: het hele gebied rond Scheveningen werd afgesloten. 140.000 mensen moesten uit het gebied verhuizen. Veel mensen vonden een onderkomen bij familie of vrienden in Den Haag of omgeving. Maar dit gold lang niet voor alle geëvacueerden. Meer dan 1000 Scheveningers kwamen in de Achterhoek terecht.

Ook liet de bezetter 3200 woningen slopen om ruimte te maken om te kunnen vechten. Tot ver na de oorlog bleef dit terrein een kale vlakte, die pas eind jaren vijftig werd bebouwd. Verschillende bunkers zijn nog steeds in de duinen te zien. Een aantal is zelfs op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst. Ze zijn daarmee beschermd. De bedoeling van deze bescherming is om een herinnering te houden aan de oorlog.