Oranjehotel

De strafgevangenis van Scheveningen aan de Pompstationweg bestond uit een hoofdgebouw met ruimte voor ruim tweehonderd gevangenen en een aantal barakken met meer dan 500 kleine cellen. Voor de oorlog zater hier voornamelijk smokkelaars en dienstweigeraars.

Na de capitulatieOvergave van een land of partij in oorlog van Nederland werden de Duitsers de baas over de gevangenis. Veel mensen die in verzet kwamen tegen de Duitse overheersing werden opgesloten in de grote cellenbarak. In het begin zaten de gevangenen alleen of met twee in een cel. Maar in de loop van de oorlog werden steeds meer mensen opgesloten en zaten er vier of vijf mensen in een cel van 7 vierkante meter.

Omdat er bijna alleen maar verzetsstrijdersVerzamelnaam voor alle personen en groepen die tijdens de Tweede Wereldoorlog weerstand boden aan de Duitse bezetting van Nederland. gevangen zaten in de Scheveningse gevangenis die vochten voor 'Oranje' - voor Nederland - kreeg de gevangenis de bijnaam "Oranjehotel". Een prettig hotel was het zeker niet, de gevangenen werden geslagen of eenzaam opgesloten in een donkere cel. Tijdens het verhoor werden ze vaak geschopt en geslagen. Sommige gevangenen werden maandenlang vastgehouden zonder aanklacht of proces en wisten niet waar ze aan toe waren. Tegelijkertijd was er altijd de angst dat de Duitsers je zomaar dood zouden kunnen schieten.