Tehuis voor Nederlandsch-Indische bedienden

Veel families uit Nederlands-Indië die naar Den Haag terugkeerden of met verlof kwamen namen vaak hun baboe mee.

De baboe zorgde in Nederlands-Indië voor de kinderen en vaak raakten de familie en de baboe aan elkaar gehecht. De bootreis was zelfs gratis voor baboes die meereisden met families met drie of meer kinderen. De meeste families hadden in Nederland veel minder personeel dan in Nederlands-Indië en veel baboes moesten veel meer doen dan ze in Indië gewend waren. In een aantal gevallen was er sprake van echte uitbuiting.

Daarom opende de vereniging 'Oost en West' het Tehuis voor Nederlandsch-Indische bedienden Persinggahan (Indonesisch voor tijdelijk verblijf) aan de Van Boetzelaerlaan nummer 2. Hier konden bedienden die niet langer voor een familie wilden werken voor weinig geld wonen. Ze konden dan op zoek gaan naar een andere baan of naar een familie die terug ging naar Indië. In 1948 werd Persinggahan gesloten.