Hugo de Groot, een geleerde jongen

Hugo de Groot werd op 10 april 1583 geboren te Delft als zoon van de Delftse burgemeester Jan de Groot. Zijn vader had veel geleerde vrienden, die al snel zagen dat Hugo de Groot een hoogbegaafde jongen was. Hugo de Groot schreef op 8-jarige leeftijd al gedichten. Hij schreef niet alleen in het Nederlands, maar zelfs in het Latijn. Op 3 augustus 1594 ging hij studeren aan de universiteit van Leiden. Hugo de Groot was toen pas elf jaar oud.

In 1598 mocht hij met Nederlandse vertegenwoordigers mee naar Frankrijk. Deze vertegenwoordiging stond onder leiding van raadpensionarisDe belangrijkste en hoogste ambtenaar in Holland en West-Friesland, ook wel landsadvocaat genoemd. Johan van Oldenbarnevelt. Men wilde aan de Franse koning Hendrik IV steun vragen voor de strijd van de RepubliekRepubliek der Zeven Verenigde Nederlanden bestond uit de gewesten Holland, Friesland, Gelre, Overijssel, Groningen, Utrecht en Zeeland in de periode 1588-1795 tegen Spanje.

De Franse koning was zo onder de indruk van de intelligentie van de jonge Hugo de Groot dat hij hem tijdens deze ontmoeting Le miracle de Hollande (het wonder van Holland) noemde.

Hugo de Groot kreeg zijn eerste betaalde baan in 1599 (op 15-jarige leeftijd) als advocaat in Den Haag. Hij woonde enige jaren in huis bij dominee Johannes Uytenbogaert. In 1607 gaat Hugo de Groot op het Binnenhof werken.

Zes jaar later werd hij benoemd tot pensionaris (de belangrijkste adviseur) van Rotterdam en verhuisde met zijn gezin naar deze stad. Voor zijn werk vergaderde en overnachtte hij vaak in Den Haag.