Het Leprooshuis

Het Leprooshuis is oorspronkelijk in de Middeleeuwen gebouwd voor lepraEen heel ernstige infectieziekte waarbij de zenuwen worden aangetast. Je huid werd hierdoor gevoelloos en je kon ledematen verliezen. Je kon hier zelfs aan doodgaan. Vroeger dacht men dat de ziekte zeer besmettelijk was.lijders. Omdat men dacht dat de ziekte besmettelijk was, kwam het Leprooshuis buiten de stad te liggen, aan de Bocht van Guinea die nu Huygenspark heet. De straat waarover de zieken vrij mochten lopen, heet nog altijd naar hen: het Zieken.

Het huis kende al vanaf het midden van de 16de eeuw geen melaatseLijdend aan de ziekte lepra.bewoners meer, omdat de ziekte in deze omgeving verdwenen was. Het huis bood toen nog uitsluitend onderdak aan 'proveniers', mensen die zich voor een fors bedrag hadden ingekocht om zich te verzekeren van een verzorgde oude dag. Een van hen was de kunstenaar Daniël Marot jr., die er zijn laatste jaren sleet. Hij overleed in 1769. In 1826 is het gebouw afgebroken om plaats te maken voor het witte paviljoen dat je nog op het Rijswijkseplein kan zien staan.